2007/12/19

La lengua de Cervantes



Atzo adiskide min batek galdetu zidan, harrituta, ea gaztelania gorroto nuen, blog honetara sartu eta euskaraz eta ingelesez idatzitako postak ikusten zituelako, ez gaztelaniaz, ordea. Ezetz esan nion, jakina, dakizkidan hizkuntza guztiak (5) maite baititut, gaztelania barne.


Tristea deritzot, hala ere, ondoren eman nizkion azalpenak eman behar izate hutsari: euskara nire hizkuntza dela, amets egin, otoitz egin eta pentsatzeko erabiltzen dudana; hainbat lagun nituela "overseas" idazten nituen kontuak interesez irakurtzen dituztenak. Baina ematen ahaztu zitzaidan argudio nagusia eman ez izana da tristeena: hizkuntzen (des)oreka bizi dugun honetan, gaztelaniak ez duela inondik inora ere nire babesaren beharrik; euskarak bai, ordea. Eta ingelesarekin lotzean, modernotasunaren aroan sartzen laguntzen diodala otutzen zait.

Nik ez dut sinesten hizkuntzen arteko oreka posible denik. Eta nirearen alde egiten dut dakidan eta ahal dudan bitarteko eraginkorrenekin. Badira, tamalez, euskara hutsezko konturik begi onez ikusten ez dutenik, gaztelania hutsezkoak egunez egun eta arlo guztietan etengabe ikusten ohituta. Ez naiz ni, bada, horietakoa...

A very dear friend of mine told me last night that she was shocked by the fact that this blog was written just in Basque and English, without any Spanish in it. She wondered whether I hated Cervantes' tongue (that's the headline's translation). Of course I don't. I happen to love every one of the 5 languages I can use.

It was quite sad for me, though, to have to remind her about Basque being my mother tongue, the one I use to think, dream and pray. I don't see why I should link it to Spanish. Like Basque couldn't live by itself, without the Spanish's 'help'; no way.

On the other hand, the reason for this to be written in English is mainly to make this blog understandable for many people around the World; but also to link my weak mother tongue to the main current of modernity, which, in fact, expresses itself in English.

I don't believe that perfect balance between languages is possible. That's why I struggle in all ways at hand to put mine in a better position; I don't think Spanish need my protection, does it?

1 iruzkin:

Anonimoa erabiltzaileak esan du...

Bikaina. Batzuk hasarratzen dira "by-pass" egiten badeutsegu eta ez baditugu festara gonbidatzen. Lantzean behin ikusten dabe zer sentitzen dan, geuk ederto dakigu eta.

Gaztelera gorrotatu? Neuk ezta be, ama- (eta aita-)hizkuntza deukot eta abar. Baina batzuetan zaila ipintzen deuskue gazteleradun batzuk. Gorrotatzekotan, batzuetan, gazteleradun batzuk gorroto ditut, gorrotagarriak baitira batzuk, zinez gorrotagarriak. Harroputz, sorgor, ezjakin horiek.

Eskerrak JR bezalako lagunak ditudala. Bera neu bezain xarnegoa da, neu bezain elebiduna. Berak galegoz eta gazteleraz berba egiten dau, eta geure kulturen alde gazteleradunari balioa emoten eta maitatzen irakatsi deusta: Valle-Inclán eta Emilia Pardo Bazán, han. Pío Baroja edo Unamuno, hamen.

Eta eskerrak Koldoren artikulu honeri.